De missie

 

(2012) Gouverneur Jackson sprak op gereserveerde toon tegen Falco; ‘zeg Reynolds’ zoals hij Falco’s altijd noemde, ‘heb je nog vragen’? Falco wilde niet brutaal overkomen maar kon toch een tegenvraag niet onderdrukken en vroeg; ‘zeg Jackson, je weet toch dat ik in dienst ben van de Centennial Bank’? ‘Zomaar een paar maanden afwezig in deze drukke tijd zal me niet in dank worden afgenomen’ mompelde Falco die wist dat weigeren onmogelijk was. Maar de gouverneur maakte een wegwerpgebaar en verzekerde Falco dat hij dat wel zou regelen. Niet helemaal happy met de situatie liet Falco de gouverneur even later uit en richtte zich tot Shira. ‘Sorry maar dit heb ik ook niet zien aankomen’ waarop Shira vrolijk als altijd antwoordde, ‘zal ik ook vrij vragen en met je meegaan’? Falco beloofde dat hij elke maand voor een week thuis zou zijn en Hawky moest nog worden ingewerkt en zou tevens een goede hulp zijn voor het verder inrichten van de villa. Shira zag wel in dat haar aanwezigheid daar niet op prijs werd gesteld en Falco alleen de opdracht moest klaren zonder “ballast”. Falco knikte meewarig maar zei er resoluut bij dat het beter was zo. Toen Falco de volgende dag op kantoor kwam was de CEO al op de hoogte want hij moest direct bij hem op het kantoor komen. Nadat Falco het een en ander had uiteengezet en zei dat hij er ook niet om had gevraagd knikte de CEO begrijpelijk. Hij klopte hem op de schouder en zei, ‘we zien je in het nieuwe jaar graag weer terug en Mick, je nieuwe assistent, zal contact met je onderhouden over de lopende zaken’. Gerustgesteld dat het geen verstrekkende gevolgen zou hebben voor zijn positie pakte hij wat spullen bij elkaar sprak nog wat zaken door met Mick en reed bedremmeld naar huis.’Had hij er wel goed aan gedaan om zich zo te laten inpakken door de gouverneur, maar hij besefte ook wel dat alles zo z’n prijs heeft’.’Hij was de enige met Hollandse connecties en roots om de opdracht te kunnen uitvoeren zo had de gouverneur hem gesommeerd en Falco vond het toch ook wel leuk weer eens bij z’n ouders te kunnen slapen en bijkletsen. Het Machttorengenootschap bleek toch wel nauwe banden te hebben met de Elbert County club in Georgia waar hij onlangs was geweest. Hij had al zo’n vermoeden toen hij alle effecten moest verkopen vak voor de ondergang van de Lehman Brothers. Maar dat hij nu voor hen moest uitzoeken wat er in Nederland aan de hand was met hun Machttoren tak had hij nooit kunnen bevroeden.

 

Falco verblijft een paar dagen bij zijn ouders in Bergen en geniet van de mooie zomerse na dagen in het duingebied. De vader van Falco bleek ook al op de hoogte van z’n plotselinge bezoek en wenste hem succes met de missie bij het uitzwaaien. Falco mocht de bootschappen auto van z’n ouders zo lang gebruiken en deze Audi Coupe reed bijna zo fijn als de ouwe Boxter zo vond hij ‘jammer de m’n chauffeuse er nu niet bij is’ mijmerde Falco maar stopte deze gevoelens weer snel weg. In Emmerlo bij het JG hoofdkantoor aangekomen vroeg hij gelijk naar de persoonsdossiers want hij had onderweg nog geprobeerd Dolf de Munck op te zoeken in Beverdrecht. Helaas was z’n tante overleden en niemand wist wat er van die vreemde neef Dolf was geworden. Falco wilde graag met Dolf in gesprek omdat de leiding van de JG sekte danig was geredueerd en volledig onbekwaam om uit te zoeken wat er bij hen aan de hand was. Dolf kon misschien meer uitvinden door informeel met z’n geloofsgenoten van gedachten te wisselen zo dacht hij. Falco had ongelimiteerd toegang tot alle gebouwen en dossiers van het Machttorengenootschap gekregen vanuit de USA dus waar de heer Dolf de Munck woonde was geen enkel probleem. Wel een eind uit de buurt concludeerde Falco die daarom maar besloot in het nabijgelegen hotel te overnachten. Tijdens de gesprekken met de plaatselijke Machttoren mensen was hij toch niet veel wijzer geworden, alleen dan dat er buitensporig veel ernstig zieken waren in hun gelederen. Nu zijn de zgn. ouderlingen toch al niet de jongste meer maar er was toch wel een buitensporige uitval onder hen. JG’s klappen niet graag uit de school en proberen altijd de interne problemen onder de pet te houden en zo weinig mogelijk in de publiciteit te brengen. Falco werd door hen als insider beschouwd die vanuit Amerika het onderzoek zou gaan leiden en hij kreeg het telefoon nummer mee van een contactpersoon. Als hij op scepsis of tegenwerking zou stuiten kon hij dit nummer bellen waarna alle deuren voor hem zouden opengaan en alle medewerking zou worden verleend. ‘Eigenaardig clubje’ vond Falco en zou eerst eens onderzoeken of voedselvergiftiging of misschien wel moedwillige sabotage een oorzaak kon zijn. Er zijn veel tegenstanders van deze sekte zo beredeneerde hij dus je moest alle mogelijke opties openhouden ‘misschien kon Dolf wat meer bereiken’ zo dacht hij, niet wetende dat uitgeslotenen bij JG juist op nog meer weerstand konden rekenen dan hijzelf en als vreemde dus. JG’s zijn bijzonder vriendelijk en gastvrij voor nieuwkomers maar o zo vijandig naar ex JG’s zo kwam hij al snel te weten. In het archief had Falco uitgevonden dat Dolf geen JG meer was maar het adres had hij wel dus morgen zou hij hem opzoeken. ‘Misschien is hij wel wat volwassener geworden’ hoopte Falco, ‘en kon hij meer licht op dit mysterie werpen’. Falco vermoedde wel in welke richting hij moest zoeken. Slachtoffers van kindermisbruik stonden bovenaan. Het Machttoren Genootschap heeft herhaaldelijk geweigerd om de database met de gegevens van sexmisdadigers ter beschikking van de autoriteiten te stellen, met een beroep op het verschoningsrecht volgend uit de kerkelijke voorrechten. De Amerikaanse organisatie Silentlamps die opkomt voor de rechten van slachtoffers van misbruik, schat dat de namen van 23.700 Jaweh Gelovigen in die geheime seksmisdadigersdatabase voorkomen. Dit heeft Falco allemaal gevonden in de archieven van het hoofdkantoor en walging ging door hem heen als hij aan de slachtoffers dacht. “Hun leven lag toch al overhoop dus deze groep heeft weinig te verliezen en hij zou veel werk hebben bij het ondervragen van deze potentiële doelgroep als er sprake zou zijn van opzet” dacht Falco.

                       The Way I Feel:      

Goed uitgeslapen vervolgde Falco z’n missie en reed naar Vlimmingen om Dolf te verassen met een bezoekje, ‘hoe zal hij reageren’ dacht Falco en nam de afslag Vlimmingen. Het was zaterdag dus er bestond een grote kans dat hij hem thuis zou treffen en hij verheugde zich op de ontmoeting. ‘Hee Falco!, wat heb ik vaak aan je gedacht en nu sta je zo maar voor me’ stamelde Dolf. ‘Kom binnen’ en hij riep Rebecca die in de tuin bezig was naar binnen en vertelde opgewonden wie Falco was. ‘Ja ik heb wel het een en ander over je gehoord’ zei Rebecca en ging koffie maken, niet goed wetende of ze dit wel zo leuk vond. Susanna stond in ieder geval niet te dringen om bij deze vreemdeling op schoot te kruipen en vluchtte snel naar haar kamer. ‘Laat haar maar’ zei Dolf, ‘ze heeft het niet zo op vreemde mensen dus stoor je er maar niet aan’. ‘Wat doe je tegenwoordig’ vroeg Dolf, en nadat Falco z’n levensverhaal kort had samengevat stak Dolf zelf van wal en zei dat hij blij was zo zonder de JG ballast. ‘Ik heb zelfs een grondige hekel aan ze gekregen’ zo betuigde Dolf waarop Falco mooi kon inspringen met wat vragen over ex-JG’s en tot hoe ver ze zouden kunnen gaan in hun ongenoegen. Dolf vertelde dat er vaak haatberichten stonden op forums maar geen echte doodsbedreigingen of zo. ‘Ja dat heb ik ook gelezen’ zei Falco ‘maar ik kan me goed voorstellen dat als iemand flink gefrustreerd is het wel eens uit de hand kan lopen, vooral als je je familie niet meer kan spreken of zo’. Dolf vertelde zijn eigen verhaal over de uitsluiting en onrechtvaardige behandeling in zijn geval. Z’n ogen spuwden vuur zoals Falco dit wel vaker bij Dolf had gezien en vroeg verder tot Dolf stopte en riep, ‘nu genoeg over dat zooitje, laten we het over leukere dingen hebben’ en zo werd het toch nog gezellig. ‘Zeg Dolf, wil je me helpen met wat onderzoek naar je oude club’ vroeg Falco aan het eind van de avond, ‘je zal er niet slechter op worden beloof ik je’. Dolf aarzelde en vroeg wat bedenk tijd waarop Falco antwoordde dat er niet veel tijd was en gaf als aanmoediging een geweldige beurstip. ‘Hoeveel kun je missen van je spaarcentjes’ vroeg Falco en legde uit dat als hij short in AEX opties ging hij elke week kon verdubbelen in waarde. Dit leek Dolf wel wat en zei dat hij zo’n 5000 Euro had weggezet voor een vakantie naar de VS. ‘Haal dit maandag van de bank en maak het over naar een beleggingsrekening van m’n vaders bank’ zei Falco ‘je gaat veel geld verdienen en ik verzeker je dat als je geld verliest, ik dat terugbetaal’. Dit haalde Dolf over de streep en zei dat hij het nog wel even met Rebecca moest afstemmen. ’Tot maandag’ zei Falco en liep naar de deur nadat hij Rebecca nog even een hand had gegeven. Dolf en Rebecca spraken nog uren na over dit onverwachte bezoek en Dolf overtuigde Rebecca ervan dat Falco een integer persoon was waarna Rebecca toestemde in het plan. Dolf had echter wel wat bedenkingen over z’n eigen rol in het mysterie en besloot er voorlopig maar over te zwijgen. Ook was hem nog niet duidelijk met wat voor reden Falco naar Nederland was gekomen maar als het was om de JG sekte pootje te lichten zou hij hier graag in bijdragen ‘zeker als het nog wat oplevert ook’ peinsde Dolf.

 

Maandagmiddag konden Falco en Dolf op weg naar de bank in Amsterdam om een beleggers rekening te openen. In de Audi Coupe was dit geen straf vond Dolf ook en ze praatten honderd uit over vroeger maar vooral wat extra centjes maakte de stemming op voorhand al goed. Toen de zaakjes geregeld waren gingen ze nog wat eten en drinken op een terrasje en het gesprek ging over de vele zieken in de JG gelederen. Dolf beloofde dat hij zo hier en daar wat oude kennissen gaat bezoeken voor informatie. “Ik denk dat er te veel op internet staat en er steeds meer mee kappen’ probeerde Dolf er een draai aan te geven. Falco opperde dat er onevenredig veel echt zieken waren dus de verklaring van Dolf sneed geen hout. ‘Wat noem je veel’ vroeg Dolf, ‘en in welke regio?’ ‘Door het hele land en speciaal de ouderlingen zijn getroffen door acute darmproblemen zodat het wel lijkt of ze allemaal iets verkeerds hebben gegeten’ verklaarde Falco. ‘Wat is dan de overeenkomst waardoor ze allemaal ziek zijn geworden?’ vroeg Dolf. Falco zei dat de enige overeenkomst was dat ze in Emmerlo waren geweest voor cursus maar aan het eten kon het niet gelegen hebben want dat was onderzocht. ‘Mmm….misschien ziek van het geestelijke voedsel’ gniffelde Dolf. ‘Wat is dat?’ vroeg Falco, waarop Dolf antwoordde dat ze daarmee het bijbelverdraai benoemden en dus de onzin in hun boekjes. ‘Ha ha,’ lachte Falco mee, en in opperbeste stemming reden ze weer richting Vlimmingen.’Ik haal je a/s zaterdag op en dan gaan we samen wat zieken bezoeken’zei Falco. ‘Maar met mij praten ze niet als ze weten dat ik een uitgeslotene ben’ stribbelde Dolf tegen want hij ging niet graag de confrontatie aan met zijn daad. ‘Laat dat maar aan mij over’ zei Falco, ‘ik heb alle machtigingen vanuit de VS en kan zelf dus een assistent benoemen en dat ben jij. Dolf voelde zich nu wel wat ongemakkelijk maar ging toch akkoord.

 

‘Zo, hoe gaat het met de opties?’ vroeg Falco, waarop Dolf antwoordde dat de 5k al ruim verdubbeld waren wat Rebecca had doen uitroepen dat de nieuwe auto binnen bereik kwam. Dolf had gezegd dat de auto even moest wachten tot het bedrag nog wat groter was geworden. ‘Zeer verstandig’ zei Falco, ‘over een paar maanden kan je wel een Ferrari kopen. ‘Zou het?’ vroeg Dolf en kreeg een brede glimlach op z’n gezicht. Zo gingen ze op weg naar de eerste patiënt. In Eindhoven kon toch niemand hem en daar was de eerste afspraak. Dolf moest bekennen dat hij niet veel tijd had gehad om informeel wat onderzoek te doen. Maar Falco verzekerde hem dat zijn assistentie belangrijk was voor hem om het ijs te breken bij hun gezamenlijke bezoekjes. Als insider zouden ze wat professioneler overkomen want zo’n rare snuiter uit de VS die niet veel binding had met de getuigen zou op veel scepsis stuiten meende Falco. Falco vertelde dat hij afgelopen week niet veel wijzer was geworden op het hoofdkantoor in Emmerlo maar dat hij veel gesprekken had gehad met zieken via de telefoon. Er was geen sprake van geestesziekte maar echt fysiek ongemak waardoor ze niet meer konden functioneren op het werk en als ouderlingen in hun gemeenten. Sommigen waren echt doodziek en liepen voor onderzoek bij het ziekenhuis. De doctoren wisten niet dat er zoveel onafhankelijke gevallen waren door de grote spreiding en onderlinge afstand. Dus de echte oorzaak kon nog wel even verborgen blijven zo redeneerde Dolf en hij zou de laatste zijn die dit zou suggereren. Toen ze na wat huisbezoeken weer terugreden zat Falco met een peinzende blik naast Dolf die de auto bestuurde want dat vond hij wel leuk zo’n Audi, ‘echt wat voor mij’ dacht Dolf stilletjes en rekende zich al rijk. ‘Weet je nog dat we op de HTS met metaalkunde ook wat hebben geleerd over radioactieve straling en de symptomen?’ vroeg Falco. Dolf kreeg het een beetje benauwd en mompelde dat het hem sterk leek en dat stralingsziekte bij hen vrijwel uitgesloten was. Maar Falco besloot de volgende week de artsen te gaan raadplegen in de diverse ziekenhuizen hoewel dat onwenselijk was voor hen in Emmerlo. Ze wilden liever geen publiciteit en er moest zoveel mogelijk informeel worden gezocht naar de oorzaak. Dolf zette de Audi aan de kant bij een wegrestaurant en zei tegen Falco ‘ik moet je wat vertellen’. Dolf voelde dat Falco achter de werkelijke oorzaak zou komen en legde uit wat er allemaal was gepasseerd in en na z’n JG tijd en met de ex van Rebecca. Falco kon z’n oren niet geloven en had nooit gedacht dat Dolf tot zo iets in staat was. ‘Weet Rebecca er van?’ vroeg Falco, waarop Dolf ontkennend antwoordde en zei dat ze daar ook nooit achter mocht komen. ‘Kan dit onder ons blijven?’ vroeg Dolf want ik zou me geen raad weten zonder Rebecca en Susanna als ik de bak indraai’. Falco was er stil van en moest even nadenken maar verzekerde Dolf dat er van hem uit geen mededelingen gedaan zouden worden richting justitie. Wel moest hij gouverneur Jackson inlichten over zijn bevindingen maar die zou ook zwijgen zo beloofde hij. ‘Besef wel dat er geen weg meer terug is’ zei Falco ‘je bent vanaf nu niet meer onafhankelijk in je beslissingen en als je binnenkort op vakantie gaat naar Amerika moet je een paar dagen inplannen voor een bezoek aan mijn partners. Je kunt dan bij mij logeren met Rebecca en Susanna dus bereidt je maar vast voor. Dolf had een heel andere reactie verwacht van Falco maar voelde toch een soort van opluchting dat alles er uit was. Dolf vertelde het hele verhaal tot in de kleinste details waarop Falco zei dat de kennis en ervaring van Dolf wel eens goed van pas konden komen. Dolf hoopte dat hij het Huzarenstukje ook in de VS met JG’s mocht herhalen maar Falco verzekerde hem dat daar geen sprake van kon zijn. Dolf kon niet bevroeden dat hij deel uit zou gaan maken van een veel huiveringwekkender en groter plan.

Falco nam afscheid van Dolf, Rebecca en Susanna en had gelijk een uitnodiging gelanceerd om op het landgoed in Albany te komen logeren. Met veel enthousiasme had Rebecca gereageerd en hem verzekerd dat ze contact zouden houden over het tijdstip.

        

Falco was veel eerder thuis dan hij had gedacht en maakte van de gelegenheid gebruik om wat vakantie te nemen. Rebecca nam ook vrij en zo konden ze lekker wat rondtoeren in de Porsche. Na een paar dagen ging Falco verslag uitbrengen over de bevindingen in Nederland. Tot z’n grote verbazing was de gouverneur niet eens verrast en hij zei dat dit nou eenmaal kon gebeuren met dat asociale beleid van uitsluiting en doofpot cultuur omtrent kindermisbruik. Maar in de details was hij meer geïnteresseerd en vroeg of Falco ook kennis had van de röntgen techniek. Falco bevestigde dit waarop hij de opdracht meekreeg uit te zoeken bij hoeveel straling men impotent werd en hoeveel straling de dood. De gouverneur wilde het precies weten in welke gradaties de stralingsziekte invloed had op het menselijk lichaam. Bij Falco gingen alle alarmbellen rinkelen.

         Paranoid Android:      

Falco was net teruggekeerd van Elbert County en wist nu helemaal dat hij een hoge prijs had betaald voor z’n financiële verbetering. Shira vroeg waarom Falco zo stil was en schonk een maltje in voor hem. Meestal hielp dat en ook na een tweede glas stak Falco van wal.’Tja’ zei Shira nadat ze het verhaal had aangehoord, ’wel een goed plan waardoor er een veel betere mens ontstaat. ‘geen oorlog en armoede meer en zelfs geen politie meer nodig omdat de sociale controle optimaal is’. ‘Ja maar ik zie op tegen de rigoureuze ingreep tot die tijd’ zei Falco. ‘Alles heeft z’n prijs’ weerlegde Shira, ‘als dit zo zou doorgaan vallen er de komende decennia veel meer doden’. ‘Je lijkt wel een Jaweh Gelovige want die vergoelijken ook alles doordat Jaweh ingrijpt in Armageddon’ antwoord Falco’. Maar Falco was nog het meest verbaast over de laconieke houding van Shira ‘was hij de enige die er moeite mee had dat ruim 90% van de mensheid moest worden gereduceerd?’ Maar Shira wist: Wij leven omdat onze voorouders net iets grotere kansen hadden om te overleven, doordat ze net iets sterker waren, harder vochten, sluwer en egoïstischer waren. Die slechte eigenschappen zijn genetisch en zitten nu ook in ons.

 

Dolf, Rebecca en Susanna zouden de volgende dag komen want hun rondreis door de VS was bijna voltooid. Debora en Cor waren wel teruggekeerd naar Nederland waardoor Dolf vrijuit kon praten met Falco over z’n nieuwe baan als Europees röntgen coördinator. Dolf voelde zich door als Jaweh geboden te doen wat er van hem werd gevraagd, namelijk waar hij goed in is, installeren van röntgen apparatuur. Alle gevangenissen kregen in de verhoorkamer een röntgenbuis in de stoel waardoor per geval de juiste hoeveelheid straling kan worden toegediend. Bij een eerste veroordeling een lage dosis waardoor voortplanting onmogelijk wordt en bij de tweede veroordeling een dodelijke dosis. Hier had Falco nog het meeste moeite mee maar het hogere doel gaf de doorslag. Ook zou op den duur iedereen met een IQ boven de 120 in aanmerking komen voor gezinsuitbreiding. Degenen die er onder zitten moeten kinderloos blijven zodat een selectief kindbeleid zou leiden tot de “übermensch”. Dit selecteren zou mede worden bereikt met röntgen straling waarvoor Falco en Dolf verantwoordelijk zouden zijn. Falco als algemeen coördinator en Dolf operationeel in Europa en zorgt dus voor de installaties. Oorlog en ziektes zouden de rest doen. Hiermee zou dus in totaal 50 jaar zijn gemoeid en kon er aan de opbouw worden begonnen met “den nieuwe mensch”. Dolf heeft z’n baantje in Vlimmingen opgezegd en is op zoek naar een koopwoning. Het moest een woning zijn met veel ruimte eromheen voor de hond die ze al lang graag wilden. Dolf had leuk verdiend met de putopties en de huizen waren niet zo duur in Vlimmingen dus hij kon gemakkelijk een flinke aanbetaling doen. Ook zijn maandelijks salaris als röntgen coördinator was aanzienlijk dus een flink huis kon gemakkelijk uit.

 

Toen het gezelschap uitstapte zei Flaco tegen Dolf, ‘zo, leuk trip gehad met z’n drieën?’ We waren met z’n zessen’ antwoordde Dolf, maar de rest hebben we naar het vliegveld gebracht maar we hebben nu wel lekker veel ruimte in de Chevy stationwagon.’ ‘Ja die zijn lekker ruim’, lachte Falco en hielp de bagage uitpakken samen met Hawky. Susanna kon haar lol niet op en vroeg aan Rebecca, ‘gaan we nu in dit hotel slapen?’ ‘Als ome Falco en tante Shira het goedvinden’ lachte Rebecca waarop Shira Susanna zingend aan de hand nam en het huis met toebehoren liet zien. Het ijs was meteen gebroken zoals meestal als er kinderen bij zijn en Falco liet Dolf en Rebecca hun kamer zien waarop Dolf uitriep, ‘Susanna had gelijk, het lijkt echt wel een hotel’. ‘Ik zie jullie wel in de tuin als je hebt uitgepakt en wat bent opgefrist’ antwoordde Falco en liep weg. In de tuin was een grote tafel gedekt met broodjes, wijn en frisdranken en zodra de gasten aangeschoven waren vertrok Hawky naar z’n eigen optrekje. ‘Zo, dat is makkelijk’ zei Rebecca, ‘zo’n hulpje wil ik ook wel’ en lachend werd de maaltijd genuttigd waarna het gezelschap uiteen ging en Falco even met Dolf kon praten over de plannen voor Europa. Zo hoorde Dolf dat er in elk werelddeel een röntgencoördinator zou worden aangesteld en zo zou het “kaf van ’t koren” worden gescheiden. Dolf had er geen enkele moeite mee en voelde zich vereerd dat hij aan dit “Goddelijke” plan mocht meewerken. Hij zag zelf ook wel in dat je lang op God kon wachten voor een betere wereld en dat de mens het zelf moest opknappen en dacht ‘Pugnam cupimus’ latijn voor “wij verlangen naar het gevecht”.

 

De volgende morgen gingen Falco en Dolf al vroeg op pad en reden in de Porsche naar New York waar Dolf zou worden bijgepraat omtrent de grootse plannen. ‘Zo dat rijdt lekker voor zo’n oud beestje’ riep Dolf om boven het geluid van de ronkende Boxter uit te komen. Falco vertelde over z’n passie voor dergelijke bolides en beloofde dat Dolf terug mocht rijden. De ontmoeting met de gouverneur en nog wat andere afgezanten van "The Order" verliep vlotjes en Dolf heeft de officiële aanstelling gekregen over Europa en het Oostblok. Ook kreeg hij een document mee waar hij in ieder land een vrijgeleide had, een contactpersoon en toegang tot alle overheidsgebouwen. ‘Wat een lekker karretje’ zei Dolf opgewonden, ‘en wat kleeft dat op de weg, je kunt bijna vierkant de bocht om.’ Thuisgekomen vertelde Dolf aan Rebecca hoe fijn hij gereden had, maar niets over de meeting in New York. Rebecca bemoeide zich nooit met dat soort zaken en vond alles wel best zolang de centjes maar goed waren. De volgende dag reden Dolf, Rebecca en Susanna naar het vliegveld en afgesproken was dat Falco en Shira hen zouden bezoeken bij een volgende gelegenheid.